چه چیزی برای رفع دفع پروتئین کلیه خوب است؟ شناخت بیشتر بیماری پروتئینوری

پروتئینوری بیماری است که در آن کلیه پروتئین را از طریق ادرار دفع می‌کند. پروتئین موجود در ادرار، می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌های مختلف از جمله بیماری کلیوی باشد. برای رسیدگی به سطوح بالای پروتئین در ادرار، درک علت اصلی و نحوه درمان مؤثر آن ضروری است. با گذشت زمان، پروتئینوری مداوم می‌تواند به آسیب کلیه کمک کند. چندین استراتژی می‌تواند به کاهش سطح پروتئین در ادرار و محافظت از عملکرد کلیه کمک کند. با خواندن این مطلب از طب خونه درباره اینکه چه چیزی برای رفع دفع پروتئین کلیه خوب است نکاتی را می‌آموزید.

سطح پروتئین بالا در ادرار به چه معنا است؟ آشنایی با انواع بیماری پروتئینوری

کلیه‌ها مواد زائد را از خون فیلتر می‌کنند. در عین حال پروتئین‌ها و مواد مغذی ضروری را در گردش نگه می‌دارند. هنگامی که کلیه‌ها آسیب ببینند یا به درستی کار نکنند؛ پروتئین‌هایی که باید در خون باقی بمانند ممکن است به ادرار نشت کنند. این وضعیت پروتئینوری نامیده می‌شود و زمانی تشخیص داده می‌شود که سطح پروتئین غیرطبیعی در آزمایش ادرار ظاهر شود.

ادرار معمولی معمولاً حاوی پروتئین کمی یا بدون پروتئین است. سطوح بالای پروتئین در ادرار می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات موقتی مانند کم آبی یا مشکلات شدیدتر مانند بیماری مزمن کلیه (CKD) یا آسیب کلیه باشد. پروتئینوری بسته به علت آن انواع مختلفی دارد:

• پروتئینوری گلومرولی: نتیجه آسیب به گلومرول‌ها، رگ‌های خونی ریز در کلیه‌ها است که خون را فیلتر می‌کنند.
• پروتئینوری لوله‌ای: ناشی از مشکلاتی در لوله‌های کلیه است که مواد را از ادرار بازجذب می‌کند.
• پروتئینوری سرریز: زمانی که پروتئین‌های اضافی در پلاسما ظرفیت کلیه‌ها را برای بازجذب آنها غلبه می‌کند.
• پروتئینوری پس کلیوی: زمانی رخ می‌دهد که پروتئین پس از خروج از کلیه‌ها به ادرار اضافه شود.
• آلبومینوری: به وجود آلبومین، نوعی پروتئین، در ادرار اشاره دارد. آلبومینوری اغلب با بیماری کلیوی در مراحل اولیه مرتبط است و می‌تواند یک علامت هشداردهنده از کاهش عملکرد کلیه باشد.

پزشک با در نظر گرفتن شرایط مختلف نوع دفع پروتئین را تشخیص می‌دهد.

علل وجود پروتئین در ادرار؛ مهمترین علت ایجاد پروتئینوری

سطوح بالای پروتئین در ادرار می‌تواند ناشی از چندین بیماری از مشکلات سلامتی موقت تا بیماری‌های مزمن باشد. برخی از علل رایج عبارت‌اند از:

• کم آبی بدن
• فشار خون پایین
• سنگ کلیه
• التهاب
• بارداری
• گلومرولونفریت (التهاب حاد کلیه)
• بیماری‌های خود ایمنی مانند لوپوس

اگر علت پروتئین در ادرار سنگ کلیه است، جهت درمان آن پزشک ممکن است قویترین قرص دفع سنگ کلیه را تجویز کند تا زودتر بیماری پروتئینوری کنترل شود.

آیا پروتئینوری به معنای ابتلا به بیماری مزمن کلیه است؟

پروتئینوری یکی از علائم شایع بیماری مزمن کلیوی (CKD) است؛ به ویژه در مراحل اولیه آن که ممکن است علائم قابل توجه دیگری وجود نداشته باشد. با این حال، پروتئینوری به تنهایی CKD را تأیید نمی‌کند و آزمایش‌های بیشتری برای تعیین میزان آسیب کلیه و عملکرد کلیه مورد نیاز است.

در صورت عدم درمان، CKD می‌تواند پیشرفت کند و منجر به نارسایی کلیه شود. علائم آسیب پیشرفته کلیه عبارت‌اند از:

• خستگی
• تنگی نفس
• تکرر ادرار
• دست‌ها و پاهای متورم
• حالت تهوع و استفراغ
• پوست خشک و خارش‌دار

افراد مبتلا به بیماری‌های خاص مانند دیابت، فشار خون بالا یا بیماری قلبی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری مزمن کلیه قرار دارند.

بیماری مزمن کلیه باعث ایجاد اختلال در عملکرد کلیه و تشکیل سنگ کلیه نیز می‌شود. میزان ابتلای زنان باردار به سنگ کلیه به دلایل مختلفی زیاد است. پزشک برای کنترل درد کلیه برای زنان باردار داروهایی خاصی مانند آمپول برای درد سنگ کلیه تجویز می‌نماید. هرگز خودسرانه جهت درمان بیماری کلیوی اقدام نکنید.

چه چیزی برای رفع دفع پروتئین کلیه خوب است؟ هفت راه برای از بین بردن پروتئین اضافی از ادرار

مقدار کمی پروتئین در ادرار طبیعی است و معمولاً با گذشت زمان بهبود می‌یابد. کشف بهترین روش برای کاهش پروتئین در ادرار می‌تواند بسیار سخت باشد. با این حال، چند تغییر ساده در سبک زندگی و رژیم غذایی وجود دارد که می‌تواند کمک کند. در ادامه با اینکه چه چیزی برای رفع دفع پروتئین کلیه خوب است آشنا می‌شوید.

1) کاهش مصرف پروتئین؛ جلوگیری از نشت پروتئین خون به ادرار

رژیم‌های پر پروتئین و کم کربوهیدرات محبوب هستند؛ اما پروتئین بیش از حد در رژیم غذایی می‌تواند باعث نشت پروتئین خون به ادرار شود. اگر دیابت، فشار خون بالا یا بیماری کلیوی دارید، این مشکل بیشتر خواهد بود.

هیچ تعریف روشنی از آنچه که یک رژیم غذایی با پروتئین بالا را تشکیل می‌دهد وجود ندارد. با این حال، تحقیقات نشان می‌دهد که خوردن 1.68 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن روزانه منجر به افزایش پروتئین در ادرار می‌شود. تجزیه و تحلیل اخیر نشان داد که خوردن پروتئین کمتر یا اتخاذ یک رژیم غذایی کم پروتئین می‌تواند به طور قابل توجهی پروتئین در ادرار را کاهش دهد.

مصرف پروتئین توصیه شده روزانه 0.8 گرم بر کیلوگرم است که تقریباً 56 گرم برای مردان بالغ و 46 گرم برای زنان بالغ است. اگر بیش از مقدار توصیه شده غذا می‌خورید، کاهش آن ممکن است به پروتئینوری شما کمک کند. با این حال، خوردن کمتر از مقدار توصیه شده ممکن است منجر به سوءتغذیه شود. برای یافتن میزان پروتئین مصرفی بهینه خود، با پزشک مشورت نمایید.

2) محدود کردن مصرف نمک؛ افزایش پروتئین در ادرار

مصرف زیاد نمک یکی از دلایل اصلی فشار خون بالا و آسیب کلیه است که می‌تواند منجر به افزایش پروتئین در ادرار شود. مطالعه‌ای که رژیم غذایی کم نمک را با رژیم غذایی پر نمک مقایسه کرد؛ نشان داد که افرادی که نمک بیشتری مصرف می‌کنند، فیلتراسیون کلیه را کاهش داده‌اند. مصرف نمک بیشتر باعث افزایش فشار خون می‌شود که بر پروتئین ادرار تأثیر منفی می‌گذارد.

داده‌های دیگر نشان می‌دهد که کاهش مصرف نمک از 10 گرم به 5 گرم در روز، پروتئینوری را کاهش می‌دهد. در واقع، دستورالعمل‌های رژیم غذایی 2020-2025 مصرف کمتر نمک را توصیه می‌کنند و به شما پیشنهاد می‌کنند که روزانه کمتر از 2.3 گرم نمک دریافت کنید.

مصرف زیاد نمک در برخی افراد منجر به ایجاد سنگ کلیه هم می‌شود. درد سنگ کلیه جزء بیشترین دردها تقسیم‌بندی می‌شود. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره شدت و زمان درد سنگ کلیه خواندن مطلب «درد سنگ کلیه چقدر طول میکشد» را به شما پیشنهاد می‌دهیم.

3) تنظیم قند خون؛ علل اصلی مشکلات مزمن کلیوی

دیابت و قند خون بالا در درازمدت علل اصلی مشکلات مزمن کلیوی هستند. قند خون بالا به رگ‌های خونی آسیب می‌رساند که به فیلتر کردن پروتئین‌ها در کلیه‌ها کمک می‌کند و منجر به پروتئین در ادرار می‌شود.

مدیریت قند خون برای سلامت کلیه‌ها ضروری است، زیرا کنترل دقیق گلوکز به طور قابل توجهی پروتئین موجود در ادرار را کاهش می‌دهد. چند نکته ساده برای کاهش میکروآلبومین ادرار وجود دارد، از جمله:

• قند خون و پروتئین ادرار خود را به طور منظم کنترل کنید.
• انسولین یا داروهای دیابت خود را طبق دستور مصرف نمایید.
• رژیم غذایی و برنامه ورزشی خود را دنبال کنید.

پزشک برایکنترل میزان قند خون با توجه به علت بهترین درمان را تجویز می‌نماید.

4) مصرف فیبر بیشتر؛ کاهش پروتئین در ادرار

فیبر یک کربوهیدرات غیر قابل هضم است که در میوه‌ها، سبزیجات و بسیاری از مواد غذایی دیگر یافت می‌شود. فیبر بیشتر از سایر کربوهیدرات‌ها در روده شما باقی می‌ماند که قند خون را تنظیم می‌کند. همچنین به کاهش پروتئین در ادرار شما کمک می‌کند.

یک رژیم غذایی غنی از فیبر با میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، آجیل، دانه‌ها و حبوبات به تنظیم قند خون و کاهش پروتئینوری کمک می‌کند. مطالعات نشان می‌دهد که رژیم گیاهخواری سرشار از سبزیجات و فیبر و پروتئین حیوانی کم پروتئین ادرار را در بیماران دیابتی کاهش می‌دهد. سعی کنید غذاهای غنی از فیبر بیشتری را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.

5) ورزش؛کاهش دفع پروتئین در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیوی

ممکن است پس از ورزش شدید، مانند دویدن ماراتن، متوجه پروتئینوری شوید. این نوع پروتئینوری موقت طبیعی است و در عرض چند ساعت به حالت عادی برمی‌گردد.

با این حال، ورزش با شدت کمتر نیز می‌تواند به کاهش پروتئین در ادرار شما کمک کند. یک بررسی در سال 2010 به 13 مطالعه روی بیماران مبتلا به چاقی و بیماری کلیوی پرداخت و تأثیر استراتژی‌های کاهش وزن را بر پروتئینوری مقایسه کرد. مشخص شد که ورزش باعث کاهش 49 درصدی برون ده پروتئین در ادرار می‌شود. مطالعه دیگری نشان داد که شنا به مدت 30 دقیقه دو بار در هفته به مدت سه ماه به طور قابل توجهی پروتئین ادرار را در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیوی کاهش می‌دهد.

6) ترک سیگار؛ عامل پرخطر برای پروتئینوری

سیگار یک عامل پرخطر برای پروتئینوری و بیماری مزمن کلیوی است؛ به خصوص اگر دیابت، فشار خون بالا یا سایر بیماری‌های کلیوی نیز دارید. در یک مطالعه شش ساله، محققان خطر بیماری کلیوی و پروتئین ادرار را در افراد سیگاری و کسانی که سیگار را ترک کردند، مقایسه کرد. خطر ابتلا به پروتئینوری در گروهی که سیگار را ترک کردند در مقایسه با گروهی که به آن ادامه دادند 50 درصد کاهش داشت.

7) خودداری از مصرف برخی داروها؛ کمک به کاهش پروتئین ادرار

برخی از داروها می‌توانند بر سلامت کلیه شما تأثیر بگذارند و باعث پروتئینوری شوند. داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی بدون نسخه (NSAIDs)، مانند ایبوپروفن، آسپرین، و ناپروکسن، و NSAIDهای تجویزی می‌توانند باعث یا آسیب ناگهانی کلیه و برون ده پروتئین بالا شوند. در شرایط زیر ممکن است NSAID ها مشکل‌ساز شوند:

• فشار خون بالا
• سن بالا
• عملکرد کلیوی ضعیفی
• بیماری کلیوی

اجتناب از این داروها می‌تواند به شما در کاهش پروتئین ادرار کمک کند.

پروتئین در ادرار در دوران بارداری خطرناک است؟

وجود پروتئین در ادرار در دوران بارداری می‌تواند نشانه پره اکلامپسی باشد. پره اکلامپسی یک بیماری جدی است که در دوران بارداری رخ می‌دهد و با علائم فیزیکی مانند فشار خون بالا و پروتئینوری همراه است. اگر سابقه پره اکلامپسی دارید یا مشکوک به وجود پروتئین در ادرار هستید، باید فوراً با پزشک مشورت کنید. آنها بهترین راه برای مدیریت سلامت در دوران بارداری را به شما خواهند گفت. پروتئینوری مربوط به بارداری معمولاً پس از تولد نوزاد از بین می‌رود.

همان‌گونه که قبلاً نیز اشاره کردیم امکان بروز سنگ کلیه هم در بارداری وجود دارد. برای درمان سنگ کلیه می‌توانید از راهکارهای ارائه شده در مطلب «درمان خانگی سنگ کلیه در بارداری» استفاده نمایید.

نکات مهم چه چیزی برای رفع دفع پروتئین کلیه خوب است؟

افراد در موقعیت‌های مختلف از جمله بارداری ممکن است دچار بیماری دفع پروتئین از ادرار شوند. در این مطلب درباره اینکه چه چیزی برای رفع دفع پروتئین کلیه خوب است نکاتی را توضیح دادیم. اگرچه درمان قطعی برای جلوگیری از دفع پروتئین وجود ندارد؛ اما پیروی از این استراتژی‌ها می‌تواند به مدیریت پروتئینوری و محافظت از عملکرد کلیه کمک کند. داروها، کنترل فشار خون، رژیم غذایی مناسب کلیه، مدیریت قند خون و تنظیم شیوه زندگی در کاهش سطح پروتئین در ادرار حیاتی هستند.

سؤالات متداول

آیا دفع پروتئین خطرناک است؟

وجود مقدار کمی پروتئین برای مدت محدودی خطرناک نیست. اما مقدار زیاد پروتئین در ادرار نشان‌دهنده مشکل کلیه است.

بهترین دارو برای دفع پروتئین کلیه چیست؟

بهترین دارو برای دفع پروتئین کلیه بستگی به علت پروتئینوری دارد. اگر علت دفع پروتئین عفونت باشد پزشک آنتی بیوتیک تجویز می‌کند.

روش درمان سریع دفع پروتئین از کلیه کدام است؟

روش درمان سریع دفع پروتئین از کلیه وجود ندارد. اما با رعایت برخی نکات و داشتن رژیم غذایی می‌توانید میزان دفع پروتئین را کنترل نمایید.

بهترین دمنوش گیاهی برای دفع پروتئین چیست؟

دمنوش چای سبز و گلپر یکی از بهترین دمنوش گیاهی برای دفع پروتئین است.

چه ویتامینی پروتئین ادرار را کاهش می‌دهد؟

متابولیت‌های ویتامین D ممکن است اثر محافظت‌کننده و ضد پروتئینی، کاهش مقاومت به انسولین و کاهش فشار خون داشته باشند. ویتامین D یک داروی ارزان، ایمن و احتمالاً مؤثر برای بیماران مبتلا به نفروپاتی دیابتی و کمبود ویتامین D است.