کلسیفیکاسیون چیست؟ از کلسیفیکاسیون کلیه و مغز تا تیروئید و پروستات
کلسیفیکاسیون چیست؟ این سوالی است که احتمال دارد پس از دریافت نتیجه یک سونوگرافی، ماموگرافی یا سیتیاسکن، با نگرانی و ابهام از پزشک خود بپرسید. شنیدن عباراتی مانند “نقاط کلسیفیه در کلیه”، “میکروکلسیفیکاسیون در پستان” یا “کلسیفیکاسیون در مغز” میتواند به طور طبیعی نگرانکننده باشد. بسیاری از ما با شنیدن این کلمه، ناخودآگاه آن را با مشکلات جدی مانند گرفتگی عروق یا حتی سرطان مرتبط میدانیم. اما آیا این نگرانی همیشه بهجاست؟
در این راهنمای کاملا تخصصی از مجله پزشکی طب خونه، قصد داریم به طور دقیق، علمی و با زبانی ساده و خودمانی، به سوال کلسیفیکاسیون چیست و تمام جنبههای آن پاسخ دهیم. خواهیم گفت که این پدیده دقیقا به چه معناست، چرا و چگونه در بافتهای مختلف بدن رخ میدهد، چه زمانی بیخطر است و چه زمانی میتواند یک زنگ خطر جدی باشد که باید آن را پیگیری کنید. هدف ما این است که با ارائه اطلاعات معتبر، به شما در درک بهتر شرایط پزشکیتان کمک کرده و از استرس و نگرانیهای بیمورد شما بکاهیم.
کلسیفیکاسیون به زبان ساده یعنی چه؟ وقتی کلسیم سر جای خودش نیست!
برای شروع، بیایید به یک تعریف ساده و قابل فهم از این پدیده برسیم. کلسیفیکاسیون چیست؟ به زبان خیلی ساده، کلسیفیکاسیون یعنی رسوب کردن و جمع شدن غیرطبیعی نمکهای کلسیم در بافتهای نرم بدن. همه ما میدانیم که کلسیم برای بدن ضروری است و ۹۹ درصد آن به طور طبیعی در استخوانها و دندانهای ما ذخیره شده تا به آنها استحکام ببخشد. اما گاهی اوقات، به دلایل مختلف، این کلسیم در مکانهایی که نباید باشد – مانند رگهای خونی، کلیهها، مفاصل یا مغز – رسوب میکند و سفت میشود.
این رسوبات کلسیمی، که به آنها “نقاط کلسیفیه” هم گفته میشود، میتوانند از ذرات بسیار ریز و میکروسکوپی تا تودههای بزرگ و قابل لمس متغیر باشند. درک این نکته بسیار مهم است که کلسیفیکاسیون به خودی خود یک بیماری نیست، بلکه “نشانهای” از یک اتفاق یا فرآیند در بدن شماست. این فرآیند میتواند پاسخ طبیعی بدن به یک آسیب، عفونت، التهاب طولانیمدت یا حتی بخشی از روند طبیعی پیر شدن باشد. گاهی اوقات، شرایط زمینهای مانند التهاب میتواند با داروهایی کنترل شود؛ برای مثال، دانستن اینکه قرص ملوکاست برای چیست میتواند به بیماران مبتلا به آسم در کنترل التهاب راههای هوایی کمک کند، که خود نوعی پاسخ بدن به یک محرک است.
چرا کلسیفیکاسیون اتفاق میافتد؟ نگاهی به مقصران اصلی
بدن ما یک سیستم بسیار هوشمند برای کنترل سطح کلسیم در خون دارد. هورمونهایی مانند هورمون پاراتیروئید و ویتامین D مانند ترموستات عمل کرده و این تعادل را حفظ میکنند. اما گاهی اوقات این سیستم به هم میخورد یا بافتهای بدن دچار آسیب میشوند. دلایل اصلی و شایع بروز کلسیفیکاسیون عبارتند از:
- التهاب و آسیب بافتی (شایعترین علت): این مقصر اصلی در بسیاری از موارد است. وقتی یک بافت آسیب میبیند (مثلا در اثر یک عفونت قدیمی، ضربه یا التهاب مزمن)، سلولهای آن ناحیه میمیرند و کلسیم درون خود را آزاد میکنند. بدن برای “محصور کردن” و ترمیم آن ناحیه آسیبدیده، کلسیم را در آنجا رسوب میدهد. این فرآیند مانند یک “زخمبند” کلسیمی و طبیعی عمل میکند.
- به هم خوردن متابولیسم کلسیم: در برخی بیماریها، سطح کلسیم یا فسفات خون به طور غیرطبیعی بالا میرود (هیپرکلسمی). این کلسیم اضافی جایی برای رفتن ندارد و شروع به رسوب در بافتهای مختلف میکند. نارسایی مزمن کلیه یکی از شایعترین علل این نوع کلسیفیکاسیون است، زیرا کلیهها دیگر قادر به دفع کلسیم و فسفات اضافی نیستند.
- عفونتهای قدیمی: برخی عفونتهای طولانیمدت مانند سل، میتوانند باعث ایجاد کلسیفیکاسیون در ریهها یا سایر ارگانها به عنوان یادگاری از مبارزه بدن با میکروب شوند. این پدیده گاهی پس از عفونتهای ویروسی نیز دیده میشود. درک ماهیت بیماریهای عفونی مهم است؛ برای مثال، دانستن اینکه بیماری زونا واگیردار است یا خیر، به پیشگیری از گسترش آن و عوارض احتمالیاش کمک میکند.
- روند طبیعی افزایش سن: با بالا رفتن سن، به خصوص در دیواره رگهای خونی و دریچههای قلب، درجاتی از کلسیفیکاسیون به عنوان بخشی از فرسودگی طبیعی و “ساییدگی” بدن رخ میدهد.
بنابراین، وقتی میپرسیم کلسیفیکاسیون چیست، باید بدانیم که پاسخ به این سوال به داستان و علت زمینهای آن بستگی دارد.
کلسیفیکاسیون در نقاط مختلف بدن؛ از کلیه و پستان تا مغز و قلب
کلسیفیکاسیون میتواند تقریبا در هر بافت نرمی از بدن رخ دهد. معنا، اهمیت و میزان خطرناک بودن آن نیز بسته به محلی که در آن اتفاق میافتد، کاملا متفاوت است. بیایید با هم شایعترین و مهمترین انواع کلسیفیکاسیون در نقاط مختلف بدن را دقیق بررسی کنیم.
کلسیفیکاسیون در کلیه چیست؟ (نفروکلسینوز)
کلسیفیکاسیون در کلیه چیست؟ این وضعیت که در پزشکی به آن نفروکلسینوز گفته میشود، به رسوب کلسیم در خودِ بافت کلیه (پارانشیم) اشاره دارد. این با سنگ کلیه که در سیستم جمعکننده ادرار تشکیل میشود، متفاوت است. این پدیده میتواند عملکرد اصلی کلیه یعنی تصفیه خون را مختل کند.
بالا بودن سطح کلسیم خون (هیپرکلسمی) ناشی از پرکاری غده پاراتیروئید، مصرف بیش از حد و خودسرانه مکمل ویتامین D، برخی بیماریهای ژنتیکی و استفاده طولانیمدت از برخی داروها از علل شایع بروز این مشکل هستند.
آیا خطرناک است؟ بله، اگر شدید باشد و علت اصلی آن درمان نشود، میتواند به تدریج منجر به آسیب دائمی و نارسایی مزمن کلیه شود. بنابراین پاسخ به سوال کلسیفیکاسیون در کلیه چیست، نیازمند توجه جدی و پیگیری پزشکی است
میکروکلسیفیکاسیون چیست؟ (یک یافته مهم در ماموگرافی پستان)
میکروکلسیفیکاسیون به رسوبات بسیار ریز و میکروسکوپی کلسیم اشاره دارد که با دست قابل لمس نیستند و تنها در تصاویر رادیوگرافی مانند ماموگرافی به صورت نقاط سفید و کوچک، شبیه به دانههای نمک، دیده میشوند. این یافته در ماموگرافی پستان بسیار شایع است.
خبر خوب این است که اکثر موارد (بیش از ۸۰ درصد) کاملا خوشخیم هستند و به دلیل تغییرات طبیعی ناشی از افزایش سن، کیستهای قدیمی، آسیبهای جزئی یا التهابهای گذشته ایجاد میشوند.
آیا خطرناک است؟ گاهی اوقات، شکل، اندازه و نحوه توزیع این نقاط ریز میتواند اولین نشانه سرطان پستان در مراحل بسیار اولیه باشد (به خصوص نوعی از سرطان به نام کارسینوم داکتال درجا یا DCIS). به همین دلیل، اگرچه اکثر موارد بیخطر هستند، اما همیشه نیازمند بررسی دقیق توسط رادیولوژیست متخصص و گاهی نمونهبرداری (بیوپسی) برای اطمینان کامل هستند.
کلسیفیکاسیون در مغز چیست؟ (یک یافته اغلب تصادفی)
کلسیفیکاسیون در مغز به معنای رسوب کلسیم در بافت مغز است. این یافته اغلب به صورت تصادفی در یک سیتیاسکن سر که به دلیل دیگری (مانند سردرد یا ضربه به سر) انجام شده، کشف میشود. در بسیاری از موارد، این بخشی از روند طبیعی پیری است (به خصوص در ناحیه غده پینهآل یا عقدههای قاعدهای مغز). علل دیگر میتواند شامل عفونتهای مادرزادی (مانند توکسوپلاسموز)، اختلالات متابولیک، ضربههای قدیمی به سر یا تومورهای مغزی (چه خوشخیم و چه بدخیم) باشد.
پاسخ به سوال کلسیفیکاسیون در مغز چیست و خطرناک بودن آن، کاملا به علت زمینهای و محل دقیق آن بستگی دارد. بسیاری از موارد کاملا بیخطر و بدون هیچ علامتی هستند. اما اگر این رسوبات باعث فشار بر نواحی حساس مغز شوند یا ناشی از یک بیماری فعال باشند، میتوانند جدی باشند و نیاز به درمان دارند.
کلسیفیکاسیون آئورت چیست؟ (گرفتگی رگها و خطر بیماری قلبی)
کلسیفیکاسیون آئورت به معنای رسوب کلسیم در دیواره بزرگترین شریان بدن (آئورت) و همچنین سایر عروق حیاتی قلب (عروق کرونر) است. این پدیده بخش کلیدی فرآیندی است که همه ما آن را به نام “تصلب شرایین” یا “گرفتگی رگها” میشناسیم. افزایش سن، فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت، سیگار کشیدن و بیماری مزمن کلیه، همگی از عوامل خطر اصلی هستند.
آیا خطرناک است؟ بله، این یکی از خطرناکترین و مهمترین انواع کلسیفیکاسیون است. کلسیفیکاسیون آئورت چیست و چه میکند؟ این رسوبات کلسیمی باعث سفت شدن، شکنندگی و تنگی عروق شده و جریان خون به قلب و سایر اندامها را مختل میکنند. این وضعیت، ریسک حمله قلبی، سکته مغزی و سایر بیماریهای قلبی-عروقی را به شدت افزایش میدهد. طبق گزارش انجمن قلب آمریکا (AHA)، میزان کلسیفیکاسیون عروق کرونر (که با یک اسکن تخصصی به نام “کلسیم اسکور” اندازهگیری میشود) یک شاخص پیشبینیکننده بسیار قوی برای حوادث قلبی در آینده است.
کلسیفیکاسیون تیروئید چیست؟ (یک یافته شایع در سونوگرافی)
این یافته در سونوگرافی تیروئید بسیار شایع است و به وجود رسوبات کلسیم در ندولها (گرهها) یا بافت اصلی غده تیروئید اشاره دارد. نوع این رسوبات بسیار مهم است. میکروکلسیفیکاسیون (نقاط ریز، متعدد و درخشان) در یک ندول تیروئید، یک علامت مشکوک تلقی شده و ریسک بدخیمی (سرطان) را افزایش میدهد. اما کلسیفیکاسیونهای درشتتر یا کلسیفیکاسیون در لبه ندول (که به آن نمای پوست تخممرغی یا Eggshell میگویند) اغلب در ندولهای خوشخیم و قدیمی دیده میشوند.
بنابراین، پاسخ به کلسیفیکاسیون تیروئید چیست و خطرناک بودن آن، کاملا به نوع، اندازه و الگوی کلسیفیکاسیون بستگی دارد و نیازمند ارزیابی دقیق توسط متخصص غدد و در صورت لزوم، نمونهبرداری (FNA) است.
کلسیفیکاسیون پروستات چیست؟ (یک یافته اغلب بیاهمیت)
کلسیفیکاسیون پروستات به وجود رسوبات کلسیمی در غده پروستات اشاره دارد. این یک یافته بسیار شایع در مردان، به خصوص پس از میانسالی است. کلسیفیکاسیون پروستات به اغلب به دلیل التهابهای قدیمی و بهبود یافته پروستات (پروستاتیت) یا به عنوان بخشی از روند طبیعی پیری و بزرگ شدن خوشخیم پروستات (BPH) ایجاد میشود.
آیا خطرناک است؟ در اکثر قریب به اتفاق موارد، کلسیفیکاسیون پروستات خوشخیم و بدون علامت است و هیچ ارتباطی با سرطان پروستات ندارد. بنابراین، این یافته معمولا نگرانکننده تلقی نمیشود و نیاز به درمان خاصی ندارد.
آیا کلسیفیکاسیون خطرناک است؟ جمعبندی نهایی ریسکها
همانطور که در بخشهای قبل به تفصیل دیدیم، پاسخ به سوال آیا کلسیفیکاسیون خطرناک است یک “بله” یا “خیر” ساده و قطعی نیست. میزان خطرناک بودن آن کاملا به سه عامل کلیدی بستگی دارد:
- محل کلسیفیکاسیون: واضح است که کلسیفیکاسیون در یک رگ کرونر قلب بسیار خطرناکتر از کلسیفیکاسیون در یک تاندون آسیبدیده شانه است.
- علت زمینهای: کلسیفیکاسیون ناشی از یک تومور بدخیم، بسیار جدیتر از کلسیفیکاسیون ناشی از یک عفونت قدیمی و بهبود یافته است.
- میزان و شدت: یک نقطه کلسیفیه کوچک و منفرد در کلیه ممکن است هیچ اهمیتی نداشته باشد، اما کلسیفیکاسیون گسترده و دوطرفه میتواند عملکرد کلیه را مختل کند.
| جدول خلاصه ریسک انواع شایع کلسیفیکاسیون | ||
| نوع کلسیفیکاسیون | سطح ریسک بالقوه | توضیحات |
| عروق قلبی (آئورت و کرونر) | بالا | ارتباط مستقیم با ریسک حمله قلبی، سکته مغزی و مرگ و میر قلبی-عروقی دارد. |
| پستان (میکروکلسیفیکاسیون مشکوک) | متوسط تا بالا | میتواند اولین نشانه سرطان در مراحل اولیه باشد. نیازمند بررسی دقیق و اغلب نمونهبرداری است. |
| کلیه (نفروکلسینوز) | متوسط تا بالا | در صورت عدم تشخیص و درمان علت زمینهای، میتواند به نارسایی مزمن کلیه منجر شود. |
| مغز | متغیر (پایین تا بالا) | کاملا بستگی به علت و محل آن دارد. بسیاری از موارد کاملا بیخطر و بدون علامت هستند. |
| تیروئید (میکروکلسیفیکاسیون) | متوسط | یک عامل خطر برای بدخیمی محسوب میشود و نیازمند پیگیری دقیق و گاهی نمونهبرداری است. |
| پروستات | بسیار پایین | تقریبا همیشه خوشخیم، بیاهمیت و بدون نیاز به درمان است. |
بنابراین، وقتی با تشخیص کلسیفیه چیست در گزارش پزشکی خود مواجه میشوید، وحشت نکنید. نفس عمیق بکشید و با پزشک خود صحبت کنید تا اهمیت آن را در شرایط خاص شما و با توجه به سایر یافتهها توضیح دهد.
تشخیص و درمان کلسیفیکاسیون؛ رویکرد پزشکی چگونه است؟
از آنجایی که کلسیفیکاسیون یک نشانه است و نه خودِ بیماری، رویکرد درمانی بر دو محور اصلی متمرکز است:
- پیدا کردن علت اصلی و زمینهای
- درمان آن بیماری اصلی و مدیریت عوارض ناشی از کلسیفیکاسیون
پزشک شما برای رسیدن به تشخیص دقیق، از مجموعهای از ابزارها استفاده میکند:
- تصویربرداری: اشعه ایکس ساده، ماموگرافی، سونوگرافی، سیتیاسکن و MRI ابزارهای اصلی برای شناسایی، تعیین محل و ارزیابی الگوی کلسیفیکاسیون هستند.
- آزمایش خون: برای بررسی سطح کلسیم، فسفات، عملکرد کلیه، هورمونهای پاراتیروئید و سایر ویتامین های مورد نیاز بدن که در متابولیسم کلسیم نقش دارند.
- نمونهبرداری (بیوپسی): در موارد مشکوک (مانند پستان، تیروئید یا گاهی کلیه)، برداشتن نمونه کوچکی از بافت برای بررسی زیر میکروسکوپ، قطعیترین راه برای تشخیص علت است.
متاسفانه، هیچ “قرص جادویی” یا داروی خاصی برای حل کردن و از بین بردن رسوبات کلسیم ایجاد شده وجود ندارد. بنابراین، درمان بر روی کنترل و مدیریت علت اصلی متمرکز است:
- مدیریت بیماریهای زمینهای: مانند کنترل دقیق فشار خون، دیابت و کلسترول با داروها برای جلوگیری از پیشرفت کلسیفیکاسیون عروقی.
- اصلاح اختلالات متابولیک: درمان پرکاری غده پاراتیروئید (اغلب با جراحی) یا تنظیم دقیق دوز مکملهای کلسیم و ویتامین D.
- داروها: برخی داروها مانند استاتینها (برای کاهش کلسترول) و بیسفسفوناتها (برای پوکی استخوان) در مطالعات نشان دادهاند که ممکن است به کند کردن روند کلسیفیکاسیون عروقی کمک کنند.
- تغییر سبک زندگی: این بخش بسیار حیاتی و در کنترل خود شماست. رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، ترک سیگار و مدیریت وزن، بهترین و موثرترین راه برای پیشگیری و کنترل بسیاری از انواع کلسیفیکاسیون، به خصوص نوع عروقی آن، است.
بنابراین، رویکرد درمانی مدرن بر پیشگیری از تشکیل رسوبات جدید و کنترل بیماری اصلی تمرکز دارد، نه تلاش برای حذف رسوبات قدیمی.
نقش تغذیه در پیشگیری و مدیریت کلسیفیکاسیون؛ چه بخوریم و چه نخوریم؟
اگرچه نمیتوان از تمام انواع کلسیفیکاسیون (مانند انواع ژنتیکی) پیشگیری کرد، اما یک رژیم غذایی هوشمندانه میتواند نقش بسیار مهمی در کاهش ریسک، به خصوص در مورد کلسیفیکاسیون عروقی که شایعترین و خطرناکترین نوع است، ایفا کند. در ادامه به باید و نبایدهای تغذیهای پرداختهایم:
ویتامین K2؛ قهرمان گمنام
این ویتامین کمتر شناخته شده، یک قهرمان واقعی در مبارزه با کلسیفیکاسیون عروقی است. ویتامین K2 مانند یک پلیس راهنمایی و رانندگی برای کلسیم عمل میکند؛ پروتئینهایی را فعال میکند که کلسیم را از دیواره عروق و بافتهای نرم “جارو کرده” و آن را به سمت استخوانها هدایت میکنند تا در جای درست خود قرار گیرد. بنابراین، دانستن اینکه چه غذاهایی ویتامین k2 دارند بسیار مهم است. منابع غنی آن شامل ناتّو (یک محصول سویای تخمیر شده ژاپنی)، جگر غاز، پنیرهای سفت و کهنه (مانند گودا و بری)، زرده تخممرغ و کره از گاوهایی که از علف تغذیه کردهاند، است.
منیزیم؛ شریک ضروری کلسیم
منیزیم به تنظیم متابولیسم کلسیم کمک کرده و از رسوب آن در بافتهای نرم جلوگیری میکند. کمبود منیزیم بسیار شایع است. اگر از خود میپرسید برای کمبود منیزیم چی بخوریم، به سراغ سبزیجات برگدار تیره (اسفناج)، مغزها (به خصوص بادام)، دانهها (تخمه کدو) و حبوبات (لوبیا سیاه) بروید.
کاهش مصرف غذاهای فرآوریشده و فستفودها
غذاهای فرآوریشده و فستفودها اغلب سرشار از فسفاتهای افزودنی هستند که به عنوان نگهدارنده استفاده میشوند. فسفات بیش از حد میتواند تعادل کلسیم-فسفات را در بدن به هم زده و به فرآیند کلسیفیکاسیون کمک کند.
رژیم غذایی متعادل و ضدالتهابی
یک رژیم غذایی سرشار از میوهها، سبزیجات، چربیهای سالم (روغن زیتون، آووکادو) و مواد غذایی خون ساز مانند گوشت قرمز بدون چربی، حبوبات و سبزیجات سبز، به کاهش التهاب عمومی بدن و سلامت عروق کمک میکند.
همچنین، حفظ سلامت استخوانها از طریق مصرف کافی کلسیم و ویتامین D (ترجیحا از منابع طبیعی و در صورت نیاز، مکمل تحت نظر پزشک) بسیار مهم است. این کار تضمین میکند که کلسیم به جای سرگردان شدن در بافتهای نرم، در جای اصلی خود، یعنی استخوانها، قرار گیرد. آشنایی با بهترین راه درمان پوکی استخوان میتواند به درک بهتر این تعادل حیاتی کمک کند.
نتیجهگیری؛ کلسیفیکاسیون، یک نشانه مهم که باید آن را درک کرد
در پایان امیدواریم به درک روشنی از سوال کلسیفیکاسیون چیست رسیده باشید. این پدیده، تجمع کلسیم در جایی است که نباید باشد و میتواند از یک یافته تصادفی و بیاهمیت در یک عکس رادیولوژی تا یک نشانه حیاتی از یک بیماری جدی متغیر باشد.
کلید اصلی، وحشت نکردن پس از دیدن این کلمه در گزارش پزشکی و مشورت با پزشک معالجتان است. هرگز یک گزارش تصویربرداری را به تنهایی و بدون در نظر گرفتن شرایط کلی خود تفسیر نکنید. پزشک شما با در نظر گرفتن تاریخچه پزشکی، معاینات بالینی و سایر آزمایشها، میتواند به شما بگوید که یافته کلسیفیه چیست و در شرایط خاص شما چه معنا و اهمیتی دارد. با تشخیص به موقع علت زمینهای و پیروی از یک سبک زندگی سالم، میتوان بسیاری از انواع خطرناک کلسیفیکاسیون را مدیریت یا از پیشرفت آنها جلوگیری کرد. سلامتی شما در گرو آگاهی، اقدامات پیشگیرانه و پیگیری هوشمندانه است.
سوالات متداول (FAQ) در مورد اینکه کلسیفیکاسیون چیست
۱. کلسیفیکاسیون چیست و آیا همیشه نگرانکننده است؟
کلسیفیکاسیون به تجمع کلسیم در بافتهای نرم بدن گفته میشود، جایی که به طور معمول نباید وجود داشته باشد. خیر، همیشه نگرانکننده نیست. بسیاری از موارد، به خصوص با افزایش سن، کاملا بیخطر هستند و تنها نشانهای از یک آسیب یا التهاب قدیمی و بهبود یافته میباشند.
۲. میکروکلسیفیکاسیون چیست و چه فرقی با کلسیفیکاسیون معمولی دارد؟
میکروکلسیفیکاسیون به رسوبات بسیار ریز و میکروسکوپی کلسیم اشاره دارد که تنها با روشهای تصویربرداری دقیق مانند ماموگرافی قابل مشاهده هستند. اهمیت اصلی آنها به خصوص در تشخیص زودهنگام سرطان پستان است، در حالی که کلسیفیکاسیونهای بزرگتر (ماکروکلسیفیکاسیون) معمولا خوشخیم هستند.
۳. آیا کلسیفیکاسیون قابل درمان است یا میتوان آن را از بین برد؟
به طور کلی، رسوبات کلسیمی که قبلا تشکیل شدهاند، به ندرت به طور کامل از بین میروند یا “حل” میشوند. هدف اصلی درمان، جلوگیری از پیشرفت و گسترش آن و همچنین مدیریت بیماری زمینهای است که باعث ایجاد آن شده است.
۴. آیا مصرف زیاد شیر و لبنیات (رژیم غذایی پرکلسیم) باعث کلسیفیکاسیون میشود؟
در افراد سالم با عملکرد طبیعی کلیه، مصرف کلسیم از طریق رژیم غذایی متعادل به ندرت باعث کلسیفیکاسیون میشود، زیرا بدن مکانیسمهای بسیار قوی برای تنظیم سطح کلسیم خون دارد. مشکل اصلی معمولا در بیماریهای زمینهای (مانند مشکلات کلیوی یا پاراتیروئید) یا مصرف بیرویه و خودسرانه مکملهای کلسیم و ویتامین D بدون نظارت پزشک است.
۵. شایعترین نوع کلسیفیکاسیون در بدن چیست؟
کلسیفیکاسیون دیواره عروق خونی (آترواسکلروز یا تصلب شرایین) به عنوان بخشی از روند طبیعی پیری، شایعترین نوع کلسیفیکاسیون در جمعیت عمومی است و به دلیل ارتباط مستقیم با بیماریهای قلبی، از اهمیت بالایی برخوردار است.
