نحوه قالب گیری ایمپلنت + آشنایی با تکنیک‌های پیشرفته

در فرآیند انجام ایمپلنت، نحوه قالب گیری ایمپلنت گامی حیاتی است که تأثیر زیادی بر نتیجه نهایی بازسازی دندان‌ها دارد. در این مرحله دندانپزشک یک مدل دقیق و شخصی‌سازی شده از دهان و دندان‌های بیمار ایجاد می‌کند. فرآیند قالب گیری ایمپلنت با استفاده از تکنیک‌های پیشرفته و ابزارهای خاص، به دندانپزشک این امکان را می‌دهد که نتایج طبیعی و ماندگاری برای بیمار به ارمغان بیاورد.

قالب‌گیری ایمپلنت یا ایمپرشن نه تنها برای قرار دادن دقیق ایمپلنت در استخوان فک ضروری است، بلکه در تعیین نحوه اتصال درست تاج دندان به ایمپلنت نیز نقش بسزایی دارد. برای بسیاری از افراد، این مرحله می‌تواند کمی چالش‌برانگیز به نظر برسد، اما با پیشرفت‌های روزافزون در فناوری و روش‌های قالب‌گیری دیجیتال، این فرآیند اکنون سریع‌تر و دقیق‌تر از گذشته انجام می‌شود. در این مقاله از مجله پزشکی طب خونه می‌خواهیم به نحوه قالب گیری ایمپلنت بپردازیم و به پرسش‌های پیرامون این مرحله از ایمپلنت دندان پاسخ دهیم:

قالب گیری ایمپلنت دندان و هدف این تکنیک پزشکی

قالب گیری ایمپلنت دندان ایمپلنت یک تکنیک دندانپزشکی است که معمولاً در آخرین مراحل ایمپلنت دندان به کار می‌رود. هدف از این مرحله ایجاد یک قالب فیزیکی از کل قوس دندانی همراه با تمامی پارامترهای فنی ضروری است تا تاج‌های دقیقاً اندازه‌گیری‌شده و به شکل مناسب ساخته شوند. این مرحله نیاز به دقت بالایی دارد و روش‌های دقیق برای اطمینان از نتایج نهایی مطلوب ضروری هستند. می‌توانید برای درک بهتر این مرحله از ایمپلنت دندان فیلم قالب گیری ایمپلنت را مشاهده کنید.

چرا قالب گیری ایمپلنت دندان ایمپلنت ضروری است؟ از التهاب لثه تا رد ایمپلنت

عملیات ایمپلنت دندانی معمولاً به دو مرحله اصلی تقسیم می‌شود: اولین مرحله قرار دادن ایمپلنت در فک و مرحله دوم بازسازی نهایی تاج روی ایمپلنت. قالب گیری ایمپلنت دندان سخت ترین مرحله ایمپلنت و گام حیاتی در مرحله دوم برای بازسازی تاج است.

در مواردی که بیمار نیاز به ایمپلنت تک‌دندانی دارد، ایمپرشن در مرحله بازسازی تاج صورت می‌گیرد. در موارد ایمپلنت تمام‌قوسی، فرآیند ایمپرشن دو بار انجام می‌شود: یکی بلافاصله پس از جراحی برای ساخت دندان‌های موقتی برای بیمار و دیگری در مرحله بازسازی تاج نهایی (۶ تا ۹ ماه پس از جراحی).

هرگونه اشتباه در فرآیند و نحوه قالب گیری ایمپلنت دندان می‌تواند منجر به ساخت تاج‌هایی شود که به درستی بر روی ایمپلنت قرار نمی‌گیرند. در این صورت بروز مشکلاتی مانند التهاب لثه، جدا شدن اباتمنت یا حتی رد ایمپلنت محتمل است. بنابراین، انتخاب یک کلینیک دندانپزشکی معتبر با متخصصان باتجربه و تجهیزات پیشرفته برای اطمینان از ساخت ایمپرشن‌ها و کاهش اشتباهات و مشکلات غیرمنتظره ضروری است.

مدت زمان قالب گیری ایمپلنت چقدر است؟ برندهای معتبر زمان کمتری نیاز دارند

در پاسخ به پرسش چه مدت بعد از کشیدن دندان باید ایمپلنت کرد باید بگوییم، قالب گیری ایمپلنت زمانی گرفته می‌شوند که ایمپلنت به‌طور کامل در فک ادغام شده باشد. این مرحله آغاز مرحله بازسازی تاج است که تأثیر زیادی بر ساخت تاج دارد. زمان ادغام معمولاً بین ۳ تا ۴ هفته برای برندهای ایمپلنت با کیفیت بالا و ۲ تا ۳ ماه برای برندهای دیگر متغیر است.

بررسی روش‌ها و مراحل قالب گیری ایمپلنت دندان ایمپلنت؛ قالب گیری ایمپلنت چند مرحله دارد؟

در حال حاضر، سه روش رایج برای قالب گیری ایمپلنت دندان وجود دارد: گچ دندان، فناوری اسکن سه‌بعدی و سیستم PIC. هر روش مزایا و معایب خاص خود را دارد. همچنین نحوه قالب گیری هر روش با دیگری تا حدودی متفاوت است. در ادامه هر یک از روش‌های قالب گیری ایمپلنت را با جزئیات بیشتر مورد بررسی قرار می‌دهیم.

روش سنتی قالب گیری ایمپلنت دندان؛ ساده و مقرون به صرفه

قالب گیری ایمپلنت دندان به‌وسیله گچ یک روش دستی است که مدت‌هاست در دندانپزشکی به کار می‌رود و هنوز هم مورد استفاده قرار می‌گیرد. از مزایای این روش هزینه قالب گیری ایمپلنت مقرون به صرفه و ساده و آسان بودن آن است.
با این حال این روش ممکن است معایبی نیز داشته باشد که عبارتند از:

• دقت ممکن است به دلیل پنهان بودن بافت‌های لثه در حین قالب گیری ایمپلنت دندان کاهش یابد.
• ممکن است در طول فرآیند قالب گیری ایمپلنت دندان باعث ناراحتی شود.
• این احتمال وجود دارد که گچ وارد راه‌های هوایی شود.

در مراحل قالب گیری ایمپلنت به این روش، دندانپزشک از مواد مخصوصی مانند سیلیکون یا آلژینات برای ایجاد یک قالب دقیق از دندان‌ها و بافت‌های اطراف ایمپلنت استفاده می‌کند. این قالب به صورت دستی گرفته شده و سپس برای ساخت مدل دقیق فک و دندان‌های بیمار به آزمایشگاه ارسال می‌شود تا تاج و اتصالات مناسب طراحی شود.

فناوری اسکن سه‌بعدی برای قالب گیری ایمپلنت دندان؛ کاهش دهنده زمان ساخت تاج

در این روش از فناوری اسکن سه‌بعدی PrimeScan برای ایمپرشن‌های دیجیتال استفاده می‌شود. این روش پیشرفته فرآیند را ساده کرده و زمان انتظار برای ساخت تاج را کاهش می‌دهد. در این فناوری ایمپرشن دقیق از سطوح دندان‌ها و بایت را به‌صورت دیجیتال بدست می‌آورند و مدل سه‌بعدی از قوس دندانی ایجاد می‌کنند. دقت بالای اسکن با فناوری سنسور Smart Pixel که قادر است ۱۰ میلیون پیکسل سه‌بعدی در ثانیه ضبط کند، همراه با فناوری Dynamic Depth که عمق تا ۲۰ میلی‌متر را اندازه‌گیری می‌کند از مزایای این روش هستند.

علاوه بر این به دلیل سر اسکن کوچک، فشرده و ایمن بیمار دچار حالت تهوع یا ناراحتی در حین فرآیند ایمپرشن نمیشود. از معایب این روش نیز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• این روش تنها برای مواردی مناسب است که بیماران دارای ۱ تا ۲ پست ایمپلنت باشند یا زمانی که فاصله بین پست‌های ایمپلنت زیاد نباشد.
• اگر فاصله بین پست‌ها زیاد باشد یا در موارد ایمپلنت تمام‌قوس، نتایج ممکن است دقیق نباشد. این موضوع می‌تواند منجر به مشکلات در ساخت و احتمال بروز عوارض در مراحل بعدی شود.

توجه داشته باشید فناوری اسکن سه‌بعدی برای قالب‌گیری ایمپلنت دندان با استفاده از دوربین‌های پیشرفته، تصویری دقیق و دیجیتال از دندان‌ها و بافت‌های اطراف ایجاد می‌کند. این روش علاوه بر افزایش دقت، زمان ساخت تاج دندان را کاهش داده و فرآیند درمان را سریع‌تر و راحت‌تر می‌کند.

سیستم Precise Implant Captures) PIC)  یک تکنیک پیشرفته برای قالب گیری ایمپلنت دندان

این سیستم به‌طور دقیق موقعیت پست‌های ایمپلنت را شناسایی می‌کند و برای ایمپلنت‌های تمام‌قوسی یا چند ایمپلنت تک‌دندانی که فاصله زیادی دارند، مفید است. سیستم PIC راه‌حلی ایده‌آل برای بیمارانی است که دندان‌های متعدد از دست رفته یا آدنزی کامل قوس دندانی دارند. این سیستم بدون توجه به فاصله بین ایمپلنت‌ها، موقعیت‌های ایمپلنت را تا ۴ میکرون شناسایی می‌کند،. سرعت اسکن در این روش قالب گیری ایمپلنت سریع است، که زمان ایمپرشن را کاهش داده و تجربه راحت‌تری برای بیماران فراهم می‌کند.

سیستم PIC به بهینه‌سازی فرآیند درمان دیجیتال ایمپلنت‌ها کمک می‌کند. به لطف سیستم PIC، ایمپرشن‌های ایمپلنت برای بیماران راحت‌تر بوده و دقت بالایی دارند هر بازسازی ایمپلنت که با این سیستم ساخته می‌شود، تطابق بهتری ارائه می‌دهد و نتیجه‌ای عالی از نظر زیبایی‌شناسی و عملکردی را تضمین می‌کند.

تکنیک‌های قالب‌گیری دندانی؛ کدام تکنیک نتیجه بهتری ایجاد می‌کند؟

در کنار توجه به روش‌های قالب گیری دندان، لازم است که با تکنیک‌ها نیز تا حدی آشنا شوید. تکنیک‌های قالب‌گیری دندانی شامل دو روش اصلی به نام‌های سینه بسته (Closed Tray) و سینی باز (Open Tray) هستند. هر روش میزان دقت و روش انجام متفاوتی دارد. در ادامه هر یک از این تکنیک ها توضیح داده می‌شود:

قالب گیری ایمپلنت دندان با سینه بسته (Closed Tray)

تکنیک سینی بسته مشابه روش سنتی قالب‌گیری دندان‌ها است. تفاوت عمده این روش با روش سنتی این است که در این روش از کاپ‌های قالب‌گیری خاصی برای ثبت دقیق موقعیت عمودی و چرخشی ایمپلنت‌ها استفاده می‌شود. تکنیک سینی بسته برای موارد ساده‌تر مناسب است، زمانی که ایمپلنت‌ها به راحتی قابل دسترسی و به‌درستی هم‌راستا هستند. در این شرایط، تکنیک سینی بسته قالب‌های دقیق‌تری به‌دست ایجاد می‌کند و خطر احتمالی را کمتر می‌کند. این روش ساده و کارآمد است و برای موارد روتین ایمپلنت با شرایط مناسب استفاده می‌شود.

در زمان تهیه قالب با سینی بسته، اباتمنت‌ها از ایمپلنت‌ها برداشته شده و کاپ‌های قالب‌گیری (که به آن‌ها پست‌های قالب‌گیری، پین‌های قالب‌گیری یا انتقال ایمپلنت نیز گفته می‌شود) در ایمپلنت‌ها قرار می‌گیرند. پس از نصب، این کاپ‌ها از لثه‌ها بیرون می‌آیند و ابعاد خاصی برای نشان دادن موقعیت چرخشی درون ایمپلنت ایجاد می‌کنند. هر نوع ایمپلنت نیاز به یک کاپ قالب‌گیری خاص دارد که به‌طور سفارشی طراحی شده و به‌طور دقیق داده‌ها را انتقال می‌دهد.

در روش سینی بسته مواد قالب‌گیری در اطراف کاپ و دندان‌های مجاور تزریق می‌شود. در عین حال، یک دستیار سینی قالب‌گیری دندان و پل را آماده می‌کند. سینی پر شده سپس به دهان بیمار وارد می‌شود. پس از خشک شدن ماده، قالب برداشته می‌شود و کاپ قالب‌گیری به‌طور محکم در جای خود باقی می‌ماند.

قالب نمایانگر حفره‌ای است که توسط کاپ شکل گرفته است و ابعاد صاف کاپ‌ها را به‌وضوح نشان می‌دهد. در این مرحله، ضروری است که تأکید کنیم که ماده قالب‌گیری باید به‌طور صحیح روی کاپ شکل بگیرد. هر گونه حباب هوایی می‌تواند بر روی تطابق کاپ تأثیر بگذارد و در صورت وجود مشکل، باید قالب‌گیری دوباره انجام شود.

قالب‌گیری ایمپلنت دندان با سینی باز  (Open Tray)

قالب‌گیری با سینی باز از طریق سینی‌های سفارشی و کاپ‌های قالب‌گیری خاص برای ثبت دقیق قالب‌ها انجام می‌شود. تصمیم به استفاده از روش سینی باز بستگی به عواملی مانند ثبات ایمپلنت، دسترسی به آن و راحتی بیمار دارد. این روش زمانی انتخاب می‌شود که دندانپزشک با زوایای چالش‌برانگیز ایمپلنت‌ها یا موقعیت‌های پیچیده ایمپلنت مواجه باشد در برخی موارد اتصال کاپ‌های قالب‌گیری به ایمپلنت‌ها در زوایای مختلف در دهان و وارد کردن سینی قالب‌گیری بسته ممکن است باعث شود قالب در جای خود گیر کند، در چنین مواردی، استفاده از روش سینی باز ترجیح داده می‌شود.

برخلاف کاپ‌های سینی بسته، کاپ‌های سینی باز شامل لبه‌هایی هستند که به‌طور خاص برای تعامل با ماده قالب‌گیری طراحی شده‌اند. این لبه‌ها نقش مهمی در نگه‌داشتن کاپ در قالب و جلوگیری از حرکت یا جدا شدن آن در حین فرآیند قالب‌گیری دارند. برای اطلاع بیشتر و تکمیل اطلاعات در مورد ایمپلنت دندان به مقاله ایمپلنت دندان چیست مراجعه کنید.

یادداشت پایانی؛ قبل از قالب گیری درباره نحوه قالب گیری با پزشک خود مشورت کنید

در نهایت، انتخاب تکنیک  و نحوه قالب‌ گیری ایمپلنت دندان به عواملی مانند موقعیت ایمپلنت‌ها، دقت مورد نیاز و راحتی بیمار بستگی دارد. تکنیک سینه بسته (Closed Tray) برای موارد ساده‌تر و زمانی که دقت کمتری نیاز است، مناسب است، زیرا سریع‌تر و راحت‌تر انجام می‌شود. در حالی که تکنیک سینی باز (Open Tray) برای موارد پیچیده‌تر و زمانی که دقت بالاتری مورد نیاز است، بهترین گزینه است. هر دو روش به‌طور کلی در نتیجه‌گیری نهایی به موفقیت درمان ایمپلنت کمک می‌کنند، اما انتخاب درست این روش‌ها می‌تواند تجربه درمان را برای بیمار بهینه سازد و نتایج بهتری را به همراه داشته باشد.

در نهایت، انتخاب روش مناسب برای قالب‌گیری ایمپلنت دندان نیازمند مشورت با پزشک متخصص است. پزشک با توجه به شرایط خاص دهان و دندان بیمار، نوع ایمپلنت و نیازهای درمانی، بهترین تکنیک را توصیه می‌کند. مشورت با پزشک متخصص می‌تواند از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری کرده و به دستیابی به نتایج بهینه و موفقیت‌آمیز در روند درمان کمک کند.

سوالات متداول در مورد نحوه قالب گیری ایمپلنت دندان

چه زمانی باید از تکنیک سینی بسته برای قالب‌گیری ایمپلنت استفاده کنم؟

تکنیک سینی بسته برای موارد ساده‌ای که ایمپلنت‌ها به راحتی قابل دسترسی و به درستی هم‌راستا هستند، مناسب است. این روش دقیق است و احتمال بروز مشکلات کمتر است، به‌خصوص در موارد معمولی با شرایط مناسب.

آیا اسکن‌های دیجیتال برای قالب‌گیری ایمپلنت همیشه دقیق هستند؟

اسکن‌های دیجیتال برای ایمپلنت‌های محدود و فیکس مناسب هستند، اما برای ترمیم‌های بزرگ یا پیچیده‌تر، به‌ویژه زمانی که بیش از سه ایمپلنت وجود دارد، ممکن است دقت کافی را نداشته باشند و در این موارد بهتر است از تکنیک‌های سنتی مانند سینی بسته یا سینی باز استفاده کنید.

آیا قالب‌گیری ایمپلنت دردناک است؟

بسیاری از بیماران نگران درد احتمالی در طول فرآیند قالب‌گیری ایمپلنت هستند. با این حال، قالب‌گیری معمولاً بدون درد است و تنها ممکن است کمی احساس فشار یا ناراحتی خفیف وجود داشته باشد. دندانپزشک ممکن است از مواد بی‌حسی موضعی برای راحتی بیمار استفاده کند.

چقدر زمان می‌برد تا تاج ایمپلنت پس از قالب‌گیری آماده شود؟

زمان لازم برای آماده‌سازی تاج ایمپلنت پس از قالب‌گیری معمولاً بین یک تا دو هفته است. این زمان بستگی به تکنیک مورد استفاده و همچنین زمان لازم برای ساخت تاج ایمپلنت در لابراتوار دندان‌پزشکی دارد. برخی از روش‌های پیشرفته مانند اسکن سه‌بعدی ممکن است این زمان را کاهش دهند.